Eşa Genim Kitap Açıklaması “Pirr berê, ji wextê keştiyên ba’yê ve gava masîvanan li behr’ên bakûr masîvaniyê kirine xwestine masiyên girr zindî bigîhînin sûkê. Ji bo vê jî ji textan hewzên mezin çêkirine û masiyan ji xistine nava hewzê û birine sukê. Lê bele arîşeyek derketiye. Ji ber masi di wan hewza de bê tevger dimînîn heya wan digînin sûkê masî nermixî dibin û ji zindîbûna wan tişkî namîne. Masîvanan ji bo pêşiya veya bigrin masîpisîkan davêjin nava hewzê. Di rê de masîpisîk pişt, qemçik û serên masiyên dine gez dikin. Masiyên mezin ji bêgavî heya sûkê direvin û tevdidin xwe. Bi vî ewayî sax û zindî digîhîjin sûkê.” Îja helbestvan bi helbesta xwe civakê gez dike û wê di diqdiqîne ji bo sax û şiyar pêşve here. Ramazan kavak, di pirtûka xwe ya duyem de jî hem wek pisîkmasî me gez dike û hem Ji hêmayan newayan çêdike û kêliyên jiyanê di kerrika guhên me de vedibêje; di berkurka demên xitimî de, lîlanên pelişî di paxila tirsê de hawarên xeriqî rojimêrên bêhiş, seatên bedbin, hûrdemên perçiqî çend demsal, û sedsal bihûrîn dîsa, axx dîsa, ji çirkeyan jan û jar diherikî…
