Rondiken Veşarti

Gulistan Kanireş

“Rondikên Veşartî ji nava dilê evîndareke ji welatê xwe dûr herikiye û bi du zaravên Kurdî derketiye pêşberê helbesthezan.Hêvî, evîn, derd, azar, êş û elem û kulên xerîbiyê tev bi hev ra li ser rûpelên spî hatine reşandin.Em ji rêz û bendên Gulistan Kanîreşê hîn dibin ku derdê xerîbiyê û kula penaberiyê gelek zor e. Lê evîndariya welat hêz û viyaneke xurt dide da ku mirov li her derên dinyayê bikaribe li ber xwe bide.Helbestên Gulistan Kanîreşê ji nava dilê Kurdeke bi hesreta azadiyê diwerive û bi van hest û ramanan geh em xemgîn dibin, geh dilzîz dibin, geh dilxweş dibin û geh jî rûken dibin...”(Zazakî) Vêrî ahenga wexton de çiman xo biriqnena Vîrardenî zêy lasêr çim sûre monî qirş û galon de pel danîEz zona nomê mergî mi to yî Yon zî qet neamayîşî to bi xo yo Vengê to goşon mi de zinginyeno zêy şarabê ko kowne zerriya xo ya melûl sere veradona(Kurmancî) Bê hêvî dimînim di qeraxa şevan de dibim sitêrikek ji mirinê û bi xwe nahesimJi dûriya te di boxçika xêyalan de niyazan heltînim mamostayê vejîna dil Lêvên elemdar ji ber têhna şerbeta lêvên te qelişîne